Alle Verminderde Septiem Akkoorden onder de loep
Het verminderd-septiem-akkoord bestaat uit een opbouw van uitsluitend kleine tertsen. Het is het enige akkoord met
die opbouw. Het gevolg is, dat er bij de omkeringen weer een zelfde tertsen-opbouw ontstaat. Hoe we het akkoord ook
omkeren, de intervallen tussen alle akkoordtonen blijven telkens kleine tertsen.
In het notenvoorbeeld zie je voor aan de drie regels de dim-akkoorden van C, Cis en D staan. Daar achter staan de omkeringen.
Zo je kunt zien zijn alle omkeringen gelijk aan hun grondliggingen, wat betreft hun interval-opbouw.
Door deze unieke manier van het verschijnen van de omkeringen is het dus zo dat iedere omkering weer een nieuw
verminderd-septiem-akkoord is geworden. Maar eigenlijk bestaan er maar drie verschillende dim-akkoorden. De rest kun je
samenvatten onder de naam "omkeringen" van de drie "basisakkoorden": C-dim, Cis-dim en D-dim.
Voor het spelen op het keyboard, met auto-accompaniment, moeten we nog wel opmerken, dat er een bastoon wordt
geproduceert, die gelijk is aan de onderste toon van het akkoord. Dus wanneer we een bepaald dim-akkoord willen spelen,
moeten we 1 van de drie "basisakkoorden" zodanig omkeren, dat de bastoon onderaan ligt. Wanneer er een dim-akkoord
gespeeld moet worden dat je (nog) niet kent, kun je het enharmoniseren, zodat de tonen gelijk zijn aan één van
de akkoorden in het voorbeeld.