Alle Verminderde Septiem Akkoorden onder de loep

Het verminderd-septiem-akkoord bestaat uit een opbouw van uitsluitend kleine tertsen. Het is het enige akkoord met die opbouw. Het gevolg is, dat er bij de omkeringen weer een zelfde tertsen-opbouw ontstaat. Hoe we het akkoord ook omkeren, de intervallen tussen alle akkoordtonen blijven telkens kleine tertsen.


In het notenvoorbeeld zie je voor aan de drie regels de dim-akkoorden van C, Cis en D staan. Daar achter staan de omkeringen. Zo je kunt zien zijn alle omkeringen gelijk aan hun grondliggingen, wat betreft hun interval-opbouw.

Door deze unieke manier van het verschijnen van de omkeringen is het dus zo dat iedere omkering weer een nieuw verminderd-septiem-akkoord is geworden. Maar eigenlijk bestaan er maar drie verschillende dim-akkoorden. De rest kun je samenvatten onder de naam "omkeringen" van de drie "basisakkoorden": C-dim, Cis-dim en D-dim.

Voor het spelen op het keyboard, met auto-accompaniment, moeten we nog wel opmerken, dat er een bastoon wordt geproduceert, die gelijk is aan de onderste toon van het akkoord. Dus wanneer we een bepaald dim-akkoord willen spelen, moeten we 1 van de drie "basisakkoorden" zodanig omkeren, dat de bastoon onderaan ligt. Wanneer er een dim-akkoord gespeeld moet worden dat je (nog) niet kent, kun je het enharmoniseren, zodat de tonen gelijk zijn aan één van de akkoorden in het voorbeeld.